Για τη φωτιά φταίει ο Τοτός
(Άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στις 2/8/2018 στο Πρώτο Θέμα)
Δεν είναι η πρώτη φορά που είχαμε μία μεγάλη πυρκαγιά σαν την φονική πυρκαγιά της προηγούμενης Δευτέρας. Δεν είναι η πρώτη φορά που πλημμύρισε η Δυτική Αττική πριν μερικούς μήνες. Φωτιές στην Καλλιτεχνούπολη και στον Νέο Βουτζά είχαμε και στο παρελθόν, η Μάνδρα και ο Ασπρόπυργος έχουν ξαναπλημμυρίσει. Ποτέ όμως δεν είχαμε αυτόν τον τραγικό απολογισμό. Πάνω από εκατό νεκροί και δεκάδες αγνοούμενοι, άνθρωποι πνιγμένοι στην εξώπορτα του σπιτιού τους και απανθρακωμένοι στις αυλές των εξοχικών τους. Αυτό που διαφοροποιεί το σήμερα με το παρελθόν, είναι οι υπεύθυνοι που διαχειρίστηκαν την κρίση.
Οι εποχές όπου ο άνθρωπος παραδινόταν στο έλεος των φυσικών φαινομένων αποτελούν παρελθόν. Δορυφόροι υψηλής ευκρίνειας και ανάλυσης, υπολογιστικά μοντέλα, ηλεκτρονικά συστήματα απεικόνισης και εξέλιξης ακραίων φαινομένων, συστήματα διαχείρισης των επίγειων και εναέριων μέσων για την αντιμετώπιση πυρκαγιάς με τη χρήση μετεωρολογικών και γεωγραφικών παραμέτρων, συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης είναι πλέον στη διάθεση κάθε σύγχρονου κράτους. Η μάχη απέναντι στη φύση δεν είναι πλέον άνιση.
Το επιχείρημα ότι ο κρατικός μηχανισμός για την αντιμετώπιση ενός τέτοιας κλίμακας φαινομένου ήταν απροετοίμαστος δεν έχει βάση. Ούτε όσοι έχουν θέσεις ευθύνης επιτρέπεται να κρύβονται πίσω από τις διαχρονικές παθογένειες της χώρας: τον κομματισμό, την πολυνομία, την αναποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής, τα ελλιπή μέσα, την αυθαίρετη δόμηση την αναξιοκρατία και την επιλογή σε σημαντικές και υπεύθυνες θέσεις των κομματικών φίλων και αρεστών και όχι των άξιων και των ικανών. «Τα δικά μας παιδιά». Τα δεδομένα είναι αυτά και οι αρμόδιοι καλούνται να επιχειρήσουν γνωρίζοντάς τα.
Για το τι συνέβη στο Μάτι Αττικής έχουμε πλέον καθαρή εικόνα. Το αρχικό μέτωπο της φωτιάς υποτιμήθηκε, έγινε λάθος πρόβλεψη για την εξέλιξη του φαινομένου, η αντίδραση της Πυροσβεστικής ήταν καθυστερημένη. Ο συντονισμός με την Αστυνομία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν ανύπαρκτος. Επιχειρησιακά σχέδια δεν εφαρμόσθηκαν, οι αποφάσεις που πάρθηκαν τις κρίσιμες στιγμές είχαν τραγικά αποτελέσματα. Άνθρωποι βρέθηκαν απροετοίμαστοι και ανυποψίαστοι μέσα σε ένα σπιράλ θανάτου. Έξι ώρες μετά την φωτιά και με δεκάδες νεκρούς, αγνοούμενους και σοβαρά τραυματίες, ακολούθησε μία σύσκεψη- παρωδία παρόντος του Πρωθυπουργού.
Η πολιτική πράξη και δράση αξιολογούνται καθημερινά από τα αποτελέσματά τους. Αυτό που ζούμε επί της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι μία τεράστια διαχειριστική ανεπάρκεια σε ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα. Η αποτυχία των κυβερνόντων καλύπτεται από την καταγγελία των προηγούμενων 40 χρόνων, πομπώδεις διακηρύξεις, ευχές και καλές προθέσεις. Δυστυχώς για την κυβέρνηση και ευτυχώς για τους πολίτες η πραγματικότητα επιβάλλεται αργά ή γρήγορα στην επικοινωνία.
Το αφήγημα της κυβέρνησης είναι απλό. Για τη φωτιά φταίει ο «Τοτός», το παρελθόν, η άναρχη δόμηση, οι ισχυροί άνεμοι. Η κυβέρνηση είναι στην εξουσία για περισσότερα από τρία χρόνια. Αλήθεια πότε θα αρχίσει να αναλαμβάνει ευθύνες; Πόσο ακόμα θα κρύβεται; Οι κυβερνώντες αισθάνονται υπεύθυνοι για κάτι; Πως μπορούμε να έχουμε τόσους νεκρούς όταν δεν αναγνωρίζουν ότι έγιναν λάθη; Τι σημαίνει η δήλωση «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη»;
Ευθύνες υπάρχουν και πρέπει να αποδοθούν. Και αυτό θα γίνει στην ώρα του και συντεταγμένα στα πλαίσια μιας ευνομούμενης πολιτείας. Η επόμενη μέρα όμως πρέπει να μας βρει όλους σοφότερους. Να αναγνωρίσουμε τα λάθη, τις αδυναμίες του παρελθόντος και να προτείνουμε λύσεις εφαρμόσιμες και συγκεκριμένες. Ας μετουσιώσουμε την εμπειρία του παρελθόντος σε κάτι δημιουργικό.
